6 Eylül 2017 Çarşamba

aklıma ne zaman gelsen



Ellerini , sonra sustuğun yerleri... En uzun sessizliğin ardından ellerini ve gözlerini . Karanlığa bırakmadan , karanlıkta bırakmadan , o filmi hiç unutmadan.. Tatlının ardından tuzlu , tuzlunun ardından tatlı sonra tekrar tatlı ardından yine tuzlu yer gibi . Susmadan , susuyarak iştahla göğsümden açılarak... Tekrar tekrar eve dönerken , gece gündüz evleri tekrar tekrar yıkarken.. Evsiz kedilerin arasında boş bir bankı izlerken.. Yatağı toplamadan , yastığımdan vazgeçmeden .. Saymayı unutacak kadar çok ağrıların , uyuşan ellerin , tutulan omuzların sayısını hatırlayacak kadar az.. Sevmesini bildiğim için , sevmesini bildiğin için kedileri , köpekleri ve en çok ; Aklıma ne zaman gelsen gökyüzüne kadar zıplamak istiyorum .. Sesini duyunca daha çok özlüyorum ..

Kemal Hamamcıoğlu


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder