29 Mayıs 2017 Pazartesi

CEMAL SÜREYA


Biliyorum sana giden yollar kapalı 
Üstelik sen de hiç bir zaman sevmedin beni 
Ne kadar yakından ve arada uçurum; 
İnsanlar, evler, aramızda duvarlar gibi 
Uyandım uyandım, hep seni düşündüm 
Yalnız seni, yalnız senin gözlerini 
Sen Bayan Nihayet, sen ölümüm kalımım 
Ben artık adam olmam bu derde düşeli 
Şimdilerde bir köpek gibi koşuyorum ordan oraya 
Yoksa gururlu bir kişiyim aslında, inan ki 
Anımsamıyorum yarı dolu bir bardaktan su içtiğimi 
Ve içim götürmez kenarından kesilmiş ekmeği 
Kaç kez sana uzaktan baktım 5.45 vapurunda; 
Hangi şarkıyı duysam, bizimçin söylenmiş sanki 
Tek yanlı aşk kişiyi nasıl aptallaştırıyor 
Nasıl unutmuşum senin bir başkasını sevdiğini 
Çocukça ve seni üzen girişimlerim oldu; 
Bağışla bir daha tekrarlanmaz hiçbiri 
Rastlaşmamak için elimden geleni yaparım 
Bu böyle pek de kolay değil gerçi... Alışırım seni yalnız düşlerde okşamaya; 
Bunun verdiği mutluluk da az değil ki 
Çıkar giderim bu kentten daha olmazsa, 
Sensizliğin bir adı olur, bir anlamı olur belki 
İnan belli etmem, seni hiç rahatsız etmem, 
Son isteğimi de söyleyebilirim şimdi: 
Bir geceyarısı yazıyorum bu mektubu 
Yalvarırım onu okuma çarşamba günleri


30.05.2017
00:06